جمله من عاشقم این روزها تکراری شده یه بهونه واسه گذار بیکاری شده خیلی هافکر میکنن  عاشقی یه لحظه خیره شدنه روز وشب نالیدنه یا نه خوابیدنه.. رنگ وزیبایی ملاک عشق نیست عشقی که از رنگ وزیبایی می یاد اون عشق نیست.. یه نسیم گذرونه عاشقی سوز درونه.. عشق مثل پرپروانه لطیفه مثل شبنم پره پاکی مثل دریایی وسعیه.. سر بزیر وبی دریغ هه خیلی ها فکر می کن عاشقی  گفتن جمله دوستت دارم هر کی رو دیدن آب رنگ داره زود  میگن خودشه اون یارمه دلدارمه

بخوام از تو بگذرم با یادت چه کنم/تو رو از یاد ببرم با خاطراتت چه کنم

حتی از یاد ببرم توو خاطراتتو بگو من با این دل خونه خرابم چه کنم...

خدا جون  میشه تو امشب منو تو بغل بگیری؟

بگی اروم توی گوشم دیگه وقتشه بمیری

خدا جون میگن تو خوبی مثل مادرا میمونی

اگه راست میگن  عشق من کجاست؟میدونی؟

خدا جون میشه یه کاری بکنی به خاطر من؟

من میخوام زود بمیرم اخه سخته زنده موندن

من که تقصیری نداشتم پس چرا گذاشته رفته؟

خدا جون تو تنها هستی میدونی تنهایی سخته

زنده موندن یا مردن من واسه اون فرقی نداره

اون میخواد من نباشم باشه اشکالی نداره

خدا جون میخوام بمیرم تا بشم راحت راحت

اما عمر اون زیاد شه...حتی واسه یه ساعت.

دختره از پسره پرسید من خوشگلم گفت نه
گفت دوسم داری گفت نوچ
گفت اگه بمیرم برام گریه میکنی؟ گفت اصلا
دختره چشماش پر از اشک شد هیچی نگفت پسره بغلش کرد و گفت :
تو خشگل نیستی زیباترین هستی
تو رو دوست ندارم چون عاشقتم
اگه تو بمیری برات گریه نمی کنم چون منم میمیرم

روزها گذشت و گنجشک با خدا هیچ نگفت

فرشتگان سراغش را از خدا گرفتند و خدا هر بار به فرشتگان این گونه میگفت می آید

من تنها گوشی هستم که غصه هایش را می شنود و یگانه قلبی ام که درد هایش را در خود نگه می دارد

و سر انجام گنجشک روزی روی یه شاخه ای از درخت دنیا نشست

فرشتگان چشم به لبهایش دوختند گنجشک هیچ نگفت خدا لب به سخن گشود با من بگو از آنچه سنگینی سینه توست

گنجشک گفت : لانه کوچکی داشتم آرامگه خستگی هایم بود و سر پناه بی کس ام تو همان را هم از من گرفتی

این طوفان بی موقع چه بود؟چه می خواستی از لانه محقرم ؟ کجای دنیا را گرفته بود و سنگینی ... بغض راه بر کلامش بست

سکوتی در عرش طنین انداز شد فرشتگان همه سر به زیر انداختند خدا گفت :

ماری در راه لانه ات بود خواب بودی باد را گفتم تا لانه ات را واژگون کند آنگاه تو از کمین مار پرگشودی

گنجشک خیره در خدایی خدا مانده بود

خدا گفت : و چه بسیار بلاها که به واسطه محبتم از تو دور کردم و تو ندانسته به دشمنی ام برخاستی

اشک در دیدگان گنجشک نشسته بود ناگاه چیزی در درونش فرو ریخت های های گریه هایش ملکوت خدا رو پر کرد